 |
| 19.05.2011 ...,... |
kuşak çatışmasını bir kenara bırakalım. küfrederek gençleşmeye çalışan her bireyin sorgusuz sualsiz takındığı "biliyorum ama ..." tavrını kabul edemeyiz. bilmiyorsunuz, bilmiyoruz. bilinmeyenin tabiatına aykırı bilmiş bakışlarınız, kızgın bizans yağı ile kavrulursa hiç şaşırmayın!
nefesinizi biraz içinizde tutun da söyleyeceklerimi dinleyin. almış olduğunuz yola saygı duyuyoruz. yaptıklarınızı anlattığınızda gerçekten ilgileniyormuşuz gibi yapmak hiç de zor değil. bilip de bilmemezlikten geldiklerinizin, bizim tarafımızdan da biliniyor olmasına ihtimal vermiyor oluşunuz da imkansız. öyleyse bu oyunu sürdürmenin anlamı yok.
ona ulaşırken attığınız her adımda gülüp eğlenip, ulaştığınızda üzülmeniz nankörlüktür.
balonlarınızı bu nedenle elinden alıyoruz. oyundan çıkarılırken son çırpınışlarınız faydasız. attığınız adımlarla övünürken, bunların sonuçlarından utanç duyamazsınız. bugün renkli kalan tek yanınız olan balonlarınızı alıyoruz. yarın başka bir parçanızı. siz mutlu veya huzurlu (hangisini tercih ederseniz) olma yolunda ne yaparsanız yapın, sonuçları hep hüzünle bitecek. postacının kapıya renkli eşyalar bırakmasını beklemeyecek kadar akıllısınız değil mi?
1886, blainville'de sevişen iki insan nereden bilebilirlerdi, 20. yüzyıl sanatına damga vuracaklarını? nicoletta braschi, iki yabancı'nın en güzel satırlarını oluşturacağını tahmin etti mi? atlas okyanusu'nun kazablanka'yı sulamasının romantizmi besleyeceği bilinebilir miydi?
eylemlerinizin keyfini sürmeye devam ediniz lütfen. itirazım yemek yaparken mutluyken; onu yerken gözyaşı dökmenize.