gitmek

02.11.2011 istanbul, türkiye

-bavullar hazır Lindie. gidebiliriz artık.
-Linfred! bu mu senin bavulları hazırlaman?
-ne bekliyordun ki benden?
-valizleri pencereye özenle yerleştirmeni beklemiyordum.
-hazırla demiştin oysa ki?
-gitmek için hazırla demiştim, kalmak için değil.
-bilmiyordum.
-Linfred, bir şey soracağım sana. beni iyi dinle. aç kulaklarını. her sözümü iyice anla. hazır mısın?
-evet dinliyorum.
-bir insan sana bavulları hazırlamanı söylediğinde içine bazı eşyalar koymanı söylemek ister aslında değil mi?
-evet.
-çünkü içine koyulan eşyalar bir yere götürülmek için bir çantaya ihtiyaç duymaktadırlar.
-evet.
-bunun için de bavullar vardır.
-haliyle.
-bu bavulların bir yere götürülmesi gerekmektedir değil mi?
-evet.
-peki sorabilir miyim sana, bir yere götürülmek üzere içine birkaç kıyafet konulması adet olan ve kapının önünde durması gereken bir iki bavul yerine, niçin içi boş -ki bunu hiçbir kıyafetinin çekmecelerden ve dolaplardan çıkarılmamış olduğunu net olarak görebildiğim için söylüyorum zira sen bir parça giysi için bile tüm dolabı al aşağı edecek kadar düzensiz, özensiz, kararsız ve beceriksiz birisin, ve bazıları bizim olmayan -ki bu sol alttaki yeşil bavulun Carlen'ın olduğunu bilmemden ötürü bize ait olmayan bavulların Carlen'a ve diğer komşulara ait olduğunu anlamak zor değil, bu valizler pencereye tıkılmış halde durmaktalar? bir de nedir bu düzen kuzum?
-...
-üstelik ne demektir "gidebiliriz artık." bu evden sadece sen ayrılıyorsun Linfred. ben burada kalıyorum. çocuklarım, anılarım ve mutsuzluğumla. sen gidiyorsun! sen defolup gidiyorsun buradan.
-...
-şimdi çok merak ediyorum işte. sen! beni anlayabildin mi?
-sağ altta üst üste duran dört tahta bavulu ve onların hemen solunda duranı bodrumdan çıkardım. çok tozlulardı; sildim, temizledim.
-sen, sen beni duymuyorsun.
-sol alttakini ikinci el eşya satan bir dükkandan aldım. fahiş fiyata hem de! Carlen'ın yeşil bavulunun hemen yanındaki siyahı ve hemen üstündeki iki yatay kahverengi bavulu kilerden buldum; evlenirken almıştık. hatırladın mı? ah! ne de eskiler. baksana ne kadar eski gülümsüyorlar!
-hatırladım.
-onların sağında duran ve onun üstündeki tahta bavul dedemin babasından hatıra. 1903'te almış, içine büyükannemin annesi eliyle işlemiş tarihi. babam anlatırdı hep onu. iğne iplikle tarih yazmak, garip olsa gerek.
-...
-üstten geçen siyah borunun altında görünen mavi renkli, bantlarla yapıştırılmış bavulu hatırlayamadım. evlendiğimizde vardı zaten. sen getirmiştin onu eve. hikayesini bilmiyorum; hiç sormamışım sana. sana dair bilmediğim şeyler olması ne garip. o mavinin altında bir siyah; onun da altında dikey duran bir haki var. o ikisi kızlarımız Magan ve Viheke'ye ait. sahi nerede onlar?
-Linfred...
-efendim?
-gitme.
-peki.